وصف مفارق عبادتوصف مفارق عبادت، وصف همراه با عبادت در بعض موارد می‌باشد. ۱ - تعریفوصف مفارق عبادت، مقابل وصف ملازم عبادت بوده و به معنای وصفی است که همواره همراه عبادت نیست بلکه گاهی همراه عبادت واقع می‌شود و گاهی هم با غیر عبادت تحقق پیدا می‌کند، مانند:غصبیت که گاهی وصف نماز است مثل:نماز در مکان غصبی و گاهی وصف غیر نماز است. ۲ - بررسی فساد عبادت در صورت تعلق نهیدر میان اصولیون این بحث وجود دارد که اگر نهی به وصف مفارق عبادت تعلق گیرد موجب فساد آن عبادت می‌شود یا خیر؛ مرحوم «آخوند» بین وصف مفارقی که با عبادت اتحاد وجودی دارد، مثل:غصبیت در حال نماز ، و وصف مفارقی که فقط مقارنت وجودی با عبادت دارد، مثل:نظر به اجنبیه در حال نماز، تفصیل داده است؛ به این بیان که اگر مقارنت وجودی مطرح باشد، نهی به موصوف (عبادت) سرایت نمی‌کند، ولی اگر اتحاد وجودی مطرح باشد، بنا بر نظریه امتناع اجتماع امر و نهی، نهی به موصوف (عبادت) سرایت کرده و موجب فساد آن می‌شود، ولی بنا بر نظریه جواز اجتماع امر و نهی، به موصوف سرایت نکرده و عبادت فاسد نمی‌شود. [۱]
کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۰۸ و (۲۲۳-۲۲۲).
[۲]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۳، ص(۲۱۲-۲۰۵).
[۳]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۷، ص۲۷۲.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۹۴، برگرفته از مقاله «وصف مفارق عبادت». رده‌های این صفحه : وصف عبادت
|